Wiosna w Naszym Domu

Wiosna to najbardziej optymistyczna i najpiękniejsza pora roku. Wszyscy uwielbiamy ten moment, kiedy przyroda budzi się z długiego, zimowego snu.  Nasze Mieszkanki mają tą przyjemność, że mogą na co dzień w ciszy i spokoju obcować z pięknem natury, który otacza Nasz Dom.

Dogoterapia

Dogoterapia – jest to terapia poprzez kontakt ze zwierzęciem, poprawia nastrój daje możliwość dodatkowych doznań sensorycznych, otwiera na otoczenie poprzez dotyk, głaskanie i reakcję na zachowanie zwierzęcia, ale także jest to świetna okazja do odnowienia dobrych wspomnień z posiadania zwierzęcia, a dla innych sposobność do poznania takich relacji po raz pierwszy w życiu.

Mieszkanki Domu z utęsknieniem oczekują kolejnego przyjazdu naszych nowych przyjaciół: czarującej Megi, milusińskiego Dino i dostojnej Emmy.

Dom Pomocy Społecznej im. Wiktorii Michelisowej w Lublinie

Dom Pomocy Społecznej im. Wiktorii Michelisowej jest najstarszą tego typu placówką w Lublinie.

Początkowo pełnił funkcję schroniska dla nauczycielek. Powstał na początku XX wieku z potrzeby serca i wrażliwości fundatorki, Wiktorii Michelisowej, która mając świadomość trudnej sytuacji materialnej emerytowanych nauczycielek w ówczesnych realiach, w tym braku środków i miejsca do życia po zakończonej pracy zawodowej, przeznaczyła kwotę 30 tysięcy rubli na założenie schroniska dla tych kobiet. Śmierć fundatorki w 1910 r. przerwała realizację zamierzenia. Szczytną ideę przejął syn Wiktorii Michelisowej i jednocześnie wykonawca Jej testamentu. Przy wsparciu finansowym i rzeczowym Pani Marii Zielińskiej, działając w ramach Fundacji im. W. Michelisowej, rozpoczął w 1912 r. budowę kamienicy przy ul. Archidiakońskiej 7. Po I wojnie światowej ze względu na brak środków finansowych, Fundacja nie była w stanie ukończyć inwestycji. Budowę Domu sfinansował Katolicki Uniwersytet Lubelski uzyskując w zamian możliwość czasowego wykorzystania pomieszczeń Domu na bursę dla księży studentów zamieszkujących tu w latach 1924 – 1931.

Właśnie tutaj mieszkał i pisał swoją pracę magisterską Prymas Tysiąclecia Kardynał Stefan Wyszyński. Po opuszczeniu Domu przez księży studentów, zaczęło w nim funkcjonować Schronisko dla Nauczycielek, którego statut został zatwierdzony przez ówczesne władze w 1933 r.

W 1941 r. zawarta została umowa pomiędzy Zarządem Fundacji im. W. Michelisowej, a Zgromadzeniem Sióstr Męki Pana Naszego Jezusa Chrystusa z Płocka, w której to umowie powierzono Siostrom prowadzenie schroniska. Siostry pracowały w Domu do 2007 r. W czasie wojny mieszkanki zostały ewakuowane do Nałęczowa, skąd powróciły do Domu po zakończeniu wojny. W okresie powojennym placówka pełniła także funkcję internatu dla młodzieży szkolnej. W 1964 r. Dom został upaństwowiony i przekształcony w Dom Pomocy Społecznej dla przewlekle chorych. W 2000 r. również sąsiedni budynek przy ul. Archidiakońskiej 5 został zaadaptowany do potrzeb Domu.

Obecnie Dom zbudowany na skarpie, z której rozciąga się panorama północno – wschodniego Lublina mieści się w dwóch kamienicach położonych w zabytkowym kompleksie Starego Miasta, pomiędzy klasztorem Ojców Dominikanów, a Placem po Farze. Placówka funkcjonująca jako samorządowa jednostka organizacyjna Gminy Miasta Lublin zapewnia całodobową opiekę poprzez świadczenie usług bytowych, opiekuńczych, wspomagających dostosowanych do indywidualnych potrzeb mieszkanek.

Koniec treści

Nie ma więcej stron do załadowania