3 lutego 2023

Warunki przyjęcia

Dom Pomocy Społecznej im. Wiktorii Michelisowej w Lublinie przeznaczony jest wyłącznie dla kobiet przewlekle somatycznie chorych i w podeszłym wieku, które wymagają całodobowej opieki ze strony osób drugich, lub którym nie można zapewnić właściwych usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania.

Osoba ubiegająca się o przyjęcie do domu pomocy społecznej powinna złożyć we właściwym dla swojego miejsca zamieszkania miejskim lub gminnym ośrodku pomocy społecznej podanie o skierowanie do wskazanego DPS.

Pracownik socjalny właściwego co do miejsca zamieszkania ośrodka pomocy społecznej ma obowiązek:
odwiedzić osobę zainteresowaną i udzielić wszystkich niezbędnych informacji,
pomagać w skompletowaniu potrzebnej dokumentacji:
– wywiad środowiskowy,
– podstawowe badania lekarskie,
– wniosek lekarza, w którym stwierdzona zostanie potrzeba umieszczenia w DPS,
– aktualne zaświadczenia o dochodach – decyzja lub odcinek renty/emerytury,
– pisemna zgoda osoby na przetwarzanie jej danych osobowych
– oświadczenie o wyrażeniu zgody na umieszczenie w DPS.

W przypadku, gdy określona osoba nie jest zdolna do wyrażenia zgody na zamieszkanie w DPS z powodu stanu psychicznego i nie ma opiekuna prawnego, a brak opieki w miejscu zamieszkania zagraża jej życiu, skierowanie do DPS może nastąpić na podstawie wyroku sądu opiekuńczego. Wniosek do sądu – w sprawie skierowania – może wnieść ośrodek pomocy społecznej.

W sytuacji, gdy Gmina odmówi wydania skierowania do domu pomocy społecznej na podstawie decyzji administracyjnej, osoba zainteresowana ma prawo wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji za pośrednictwem organu wydającego decyzję.

Zasady odpłatności za pobyt w Domu Pomocy Społecznej im. Wiktorii Michelisowej w Lublinie
Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny. Miesięczny koszt utrzymania mieszkańca w Domu Pomocy Społecznej im. W. Michelisowej w Lublinie w roku 2017 wynosi: 3626 zł.

Opłatę za pobyt w DPS wnoszą:

* osoba zainteresowana (mieszkaniec), nie więcej niż 70 % swojego dochodu, ustalone na podstawie przedłożonych zaświadczeń, decyzji lub odcinków emerytur lub rent,
* małżonek, zstępni przed wstępnymi

UWAGA! RODZINA MIESZKANKI nie ponosi opłat, gdy kwota dochodu netto jest niższa niż 250 % kryterium dochodowego na osobę w rodzinie ustalonego przez organ kierujący w oparciu o obowiązujące akty prawne, gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej – ponosi opłatę w wysokości różnicy między kosztem utrzymania w DPS a opłatami wnoszonymi przez mieszkańca i ewentualnie jego rodzinę.

Historia

Na początku XX w. Wiktoria Michelisowa przeznaczyła kwotę 30 tysięcy rubli na schronisko dla nauczycielek. Śmierć fundatorki w 1910 roku nie pozwoliła Jej na realizację tego zamierzenia.

Wykonawcą testamentu Michelisowa uczyniła swojego syna, który w 1912 roku rozpoczą budowę Domu przy ulicy Archidiakońskiej 7, działając w ramach fundacji imienia W. Michelisowej. Schronisko miało służyć emerytowanym nauczycielkom, stąd napis na ścianie frontowej budynku:

„Bene Merentibus Pax” – „Pokój Dobrze Zasłużonym„.

Ze względu na brak środków finansowych fundacja nie była w stanie ukończyć inwestycji. Budowę Domu sfinansował Katolicki Uniwersytet Lubelski uzyskując w zamian możliwość czasowego wykorzystania pomieszczeń Domu na bursę dla księży studentów zamieszkujących tu w latach 1924-1931. Właśnie tutaj, w latach 1925-1929, mieszkał i pisał swoją pracę magisterską Prymas Tysiąclecia Kardynał Stefan Wyszyński. Po opuszczeniu Domu przez księży studentów zaczęło funkcjonować Schronisko dla Nauczycieli, którego statut został zatwierdzony przez ówczesne władze w 1933 roku. W 1941 roku zawarta została umowa pomiędzy Zarządem Fundacji a Zgromadzeniem Sióstr Męki Pana Naszego Jezusa Chrystusa z Płocka, w której to umowie powierzono siostrom prowadzenie schroniska. Siostry pracowały w Domu do 2007 roku. Podczas okupacji mieszkanki zostały ewakuowane do Nałęczowa, skąd powróciły do swojego Domu po zakończeniu wojny. W okresie powojennym placówka pełniła również funkcję internatu dla młodzieży szkolnej. W 1964 roku Dom zostaje upaństwowiony i przekształcony w Dom Pomocy Społecznej dla przewlekle chorych. W 2000 roku sąsiedni budynek przy Archidiakońskiej 5 zostaje adaptowany dla potrzeb Domu.

Zmiany ustrojowe, które nastąpiły w Polsce po 1989 roku i związana z nimi reforma ustrojowa państwa, przekształcił Dom Pomocy Społecznej w samorządową jednostkę organizacyjną, podporządkowaną władzom Miasta Lublin.